Geheugengebruik optimaliseren: L2 cache en RAM

(Je leest nu pagina 1 van 1)

CPU caches is geheugen in de processor dat informatie opslaat die de processor waarschijnlijk als eerste nodig heeft.

Welke informatie in cache wordt geladen is afhankelijk van geavanceerde algoritmen en bepaalde veronderstellingen over programmeercode.

Het doel van het cache-systeem is ervoor te zorgen dat de CPU de volgende gegevens al in de cache heeft tegen de tijd dat de processor op zoek gaat naar de volgende informatie (ook wel een cache hit).

Een cache miss, anderzijds betekent de CPU moet gaan filteren uit de gegevens elders. Dit is waar de L2-cache in het spel komt – hoewel trager, het is ook veel groter.

Sommige processors maken gebruik van een inclusief cache ontwerp (dat wil zeggen dat gegevens die zijn opgeslagen in de L1-cache ook worden gekopieerd naar de L2-cache), terwijl anderen exclusief zijn(wat betekent dat de twee caches nooit informatie delen).

Als de gegevens niet gevonden kunnen worden in de L2-cache, zoekt de CPU verder in de keten L3, dan L4 (indien aanwezig) en werkgeheugen (DRAM).

Caching werd uitgevonden om een ernstig probleem op te lossen. In de eerste decennia van computing, RAM was erg traag en ongelooflijk duur – maar CPU’s waren ook niet niet bijzonder snel.

Vanaf de jaren 1980 begon het probleem steeds groter te worden. Kloksnelheden van microprocessors namen ontzettend snel toe, maar toegang tot het geheugen verbeterde veel minder dramatisch. Aangezien deze kloof groeide, werd het steeds duidelijker dat er een nieuwe vorm van snel geheugen nodig was om de kloof te overbruggen. De oplossing lag dus in het toevoegen van snel toegankelijk geheugen aan de processor zelf.

L2 cache instellen | RAM-geheugen optimaliseren

cacheIn een eerder artikel heb je kunnen lezen hoe je de prestaties van je cpu (processor) kunt verbeteren door te controleren of alle beschikbare cores (rekeneenheden) gebruikt worden. Maar er is nog een instelling waar Windows niet altijd even goed mee omgaat. Dat is de aanwezige L2 cache.

Soms lukt het tijdens de installatie van Windows niet om de juiste grootte van de L2 cache vast te stellen. In dat geval gaat Windows er van uit dat je L2 cache de standaardgrootte heeft, 256KB.

Maar als je processor over meer dan 256KB aan L2-geheugen beschikt wordt daar geen gebruik van gemaakt. Zonde (van je geld), want als Windows weet hoe groot je L2 cache is kan het daar optimaal gebruik van maken.

Door een wijziging in het register kun je er voor zorgen dat je computer hier beter mee omgaat en de prestaties toenemen.

Niveau 2 of L2-cache is onderdeel van een multi-level opslag strategie voor het verbeteren van prestaties van de computer. Het onderhavige model gebruikt tot drie niveaus van cache, genaamd L1, L2 en L3 als brug tussen de zeer snelle computer processing unit (CPU) en het langzamere random access memory (RAM).

De taak van de CPU cache is te anticiperen op gegevensverzoeken. Wanneer dit gebeurt, kan de CPU het verzoek vrijwel direct verwerken, waardoor de prestaties van de computer verbeteren.

De CPU zal het L1 cache eerst controleren, gevolgd door L2 en L3-cache. Indien de benodigde gegevens gevonden worden, is er sprake van een cache hit. Maar als de cache het gegevensverzoek niet verwacht de krijgt de CPU een cache miss, en de gegevens moeten uit het langzamere RAM-geheugen opgehaald worden of van de harde schijf die nog trager is.

L2 cache vaststellen

Jammer genoeg is er binnen Windows geen mogelijkheid je werkelijke L2 geheugen te tonen.

Om de grootte van de op de processor aanwezige L2 cache vast te stellen moet je het exacte type processor weten en vervolgens de specificaties opzoeken op de website van de fabrikant.

Wat zit er in mijn pc?

Als je de specificaties op deze manier niet kunt vinden kun je ook een tool installeren die je apparaat analyseert en de specificaties overzichtelijk toont. Pas wel op, er zijn diverse programma’s waarvoor je moet betalen of die ongevraagd andere software installeren.

Speccy

Een goed alternatief voor betaalde software is Speccy. Na de installatie krijg je een overzicht van alle hardware die zich in je pc bevindt.

System Spec

speccy Wil je geen extra software installeren om te weten te komen hoe je pc of laptop in elkaar zit, dan kun je ook voor System Spec kiezen. System Spec is portable software, dus je hoeft niets te installeren. Dubbelklikken op het exe-bestand volstaat om het programma te starten en een uitgebreid overzicht te krijgen van het inwendige van je computer.

L2 cache instellen

Om te zorgen dat Windows wel goed met de L2 cache omgaat moet je een wijziging aanbrengen in het register.

Start regedit en navigeer naar HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\SessionManager\Memory Management

Zoek de sleutel SecondLevelDataCache en pas de waarde van de grootte van je L2 cache volgens onderstaand overzicht aan.

256KB: 100 hex
512KB: 200 hex
1024KB: 400 hex
2048KB: 800 hex

RAM-geheugen optimaliseren

RAM-geheugen is een belangrijke hulpbron die direct invloed op de prestaties van je apparaat heeft.

Volgens sommigen moet je dit geheugen dan ook zorgvuldig beheren, zeker als je een minimale hoeveelheid RAM aan boord hebt.

Het is dan ook verleidelijk programma’s te downloaden die je RAM voor je beheren met de belofte de prestaties van je apparaat met vele procenten te verbeteren.

Vaak gaat het echter om programma’s die slechts tijdelijk gebruikt mogen worden of die in de proefversie slechts een deel van de opties beschikbaar stellen.

Om het programma te mogen blijven gebruiken of gebruik te kunnen maken van alle opties zal je de volledige versie moeten kopen.

RAM optimalisatie programma’s doen niets
(in meer recente Windows-versies)

Als je een pc of laptop gebruikt met een recente versie van Windows is de kans groot dat je over intern geheugen van 3GB of meer beschikt.

Als je RAM in Windows XP bijna vol was werd er een beroep gedaan op het wisselbestand, met een duidelijk merkbare vermindering van de prestaties als gevolg. Om te zorgen dat onnodige bronnen gebruik bleven maken van je RAM was het inderdaad nuttig een programma te gebruiken dat er voor zorgde dat je RAM optimaal gebruikt werd.

Feitelijk waren er ten tijde van Windows XP twee duidelijke oorzaken die een RAM-optimizer nodig maakten. Allereerst was RAM duur, maar de belangrijkste reden was dat je niet meer dan 4 GB aan geheugen kon gebruiken. Windows XP was alleen als 32-bits versie beschikbaar en kon maximaal 4 GB aan ram adresseren, maar veel pc’s waren met niet meer dan 1 Gigabyte aan intern geheugen uitgerust.

Na Windows XP kwamen er ook 64-bits systemen op de markt. Hierdoor werd de beperking van het interne geheugen opgelost. Met een 64-bits systeem kun je tot 192 GB RAM gebruiken (Windows 7 Ultimate)

Windows Vista

Windows Vista was het eerste besturingssysteem voor thuisgebruikers dat met meer dan 4 GB RAM over weg kon. Toch bleven na de komst van Windows 7 optimalisatie-tools voor het interne geheugen gemeengoed.

De reden was dat Windows Vista het dove en kreupele neefje was van Windows 7, Vista had de gewoonte zich te gedragen alsof er een vreetpartij werd georganiseerd.

Windows Vista wees ongelimiteerd bronnen toe aan allerlei processen en de enige manier om hier iets aan te doen leek het gebruik van programma’s die het RAM-gebruik optimaliseerden. Vergeefs, want Windows Vista kon gewoon niet goed met het interne geheugen over weg.

De problemen ontstonden niet door het vollopen van het RAM. Het interne geheugen liep vol door fouten in Windows Vista.

(Je leest nu pagina 1 van 1)